zaterdag 14 april 2012

Hersenen in de grote wereld

Een rustige ochtend hier.
Manlief is met de oudste zoon naar voetbal.
Hij heeft last van zijn enkel, maar de vorige keer dat hij niet meedeed verloor zijn team, dus nu kostte wat kostte gewoon voetballen!

Het is zo wie zo een knokker die oudste van me.
Heeft vooraan in de rij gestaan bij het uitdelen van de hersenen, en een mooi exemplaar weten te bemachtigen!
Slimme jongen, beetje opstandig soms, maar schijnt bij de leeftijd te horen.
Die hersenen goed gebruikt tot nu toe en daarom gaat hij volgend schooljaar als brugpieper naar het gymnasium.
Kleine jongens worden groot! Een cliché, maar waar.

ik klink als een bejaarde als ik zou zeggen: "ik weet nog toen hij klein was..."
maar wat weet ik het nog goed!
Tristan was anders dan andere kinderen, maar onze eerste en wat wisten wij nou hoop en al?
Hij werd bekeken door school, ze dachten aan ADHD, maar wij herkenden daar ons kind niet in.
Tristan kon wel rustig zitten, Tristan werd druk als er onduidelijkheid was, als dingen anders gingen.
Ik ben menig internet zoektocht gestart, maar kon niks vinden. Tenminste, niks dat bij Tris pastte.
En autisme? Nooit ook maar een seconde aan gedacht.
Autisme? Dat zijn van die kinderen die stil in een hoekje zitten... De broer van Tom Cruise in Rainman....
Beetje raar, en hoewel mijn zoon anders was, was hij niet "raar".

Tot een psychiater me jaren later, Tristan was inmiddels al 8, een boekje liet lezen.
"Sociaal onhandig"
Plop! Alsof alle stukjes in elkaar vielen. Pdd- nos, dat had hij dus.
Ik weet nog goed dat ik zei: "als hij dan Pdd heeft heb ik thuis een nog mooier exemplaar zitten".
En dat was dus Marvyn, toen 3 jaar.
Klassiek Autist zou weer veel later blijken....

En dat was dus mijn kennismaking met autisme....
Toen schrok ik, maar was ik opgelucht te gelijk.
Maar ik snapte niks van hun wereld, en zij niks van de mijne...

Inmiddels heeft Tristan mede door dat goed stel hersenen al heel wat bij geleerd, weet hij zich staande te houden.
Soms met hulp, en soms gaat dat niet even soepel, maar hij doet het toch maar mooi!

En hij heet me geintroduceerd in zijn wereld, me geaccepteerd en samen liepen wij het pad als eerste.
Wat heb ik veel van hem geleerd!

Hij gaat het redden in de grote wereld die middelbare school heet.
Daar ben ik van overtuigd.
En daar ben ik super trots op!



1 opmerking: